آنی ارنو؛ راوی زنانگی‌های فرانسه کارگری
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۴۱۰۳۲
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، آنی ارنو، نویسنده سرشناس فرانسوی، بالاخره و پس از آن‌که سال‌ها از او به عنوان یکی از اصلی‌ترین نامزدهای دریافت جایزه نوبل ادبیات نام برده می‌شد، به عنوان برگزیده اعلام شد تا وی، هفدهمین زن برنده جایزه نوبل ادبیات عنوان بگیرد.
ارنو، طی ۵ دهه فعالیت حرفه‌ای نوشتاری خود، همواره به عنوان نویسنده‌ای در خدمت اتوبیوگرافی معروف بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یک دهه بعد از سونامی پاک‌شده، ارنو که تا آن زمان (۱۹۸۴) با داستان‌های خود، طرفداران بسیاری را در فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی دست و پا کرده بود، یک غافلگیری بزرگ برای هوادارانش داشت: یک اتوبیوگرافی از پدرش. رمان جایگاه، با استقبال بسیار زیادی مواجه شد و حتی بزرگ‌ترین جایزه ادبی فرانسه که به رنودو معروف است را برای وی به ارمغان آورد. با این میزان استقبال، ارنو به نویسنده معتبری تبدیل شد که برخی از آثار وی در کتاب‌های درسی مدارس تدریس می‌شد.
استقبال از جایگاه، ارنو را به سمت نگارش رمانی با محوریت مادرش سوق می‌دهد تا مخاطب با یک زن، شاهد یک سه‌گانه از زندگی نویسنده، پدر و حالا مادر خود باشد. یک زن در سال ۱۹۸۷ منتشر شد و طی آن، ارنو، پرتره‌ای از مادر خود را به مخاطب ارائه می‌دهد که در لوای زندگی کارگری، تلاش می‌کند تا با فروشندگی، موقعیت اجتماعی خانواده خود را حفظ کند. یک زن، فارغ از توصیف اراده مادر، به اضلاع مختلف زندگی او نظیر نوع رابطه مادر با دخترش (آنی) و تلاش برای حفظ موقعیت فردی و اجتماعی خانواده، پس از فوت پدر می‌پردازد. داستان سه نسل از زنانگی یک خانواده که ارنو با بیانی سلیس، مخاطب را متوجه جزءنگری‌های محیط و تاثیرپذیری از موقعیت اجتماعی فرانسه آن دهه می‌کند.
در سال ۱۹۹۷، شرم، به نخستین اثری تبدیل می‌شود که ارنو را در مقام راوی، بیانگر گوشه‌ای از زندگی فرودستان فرانسه تبدیل می‌کند. کتابی که اگرچه حکایت یک خانواده مصیبت‌دیده در نرماندی دهه ۵۰ است اما مقدمه‌ای می‌شود بر آثار بزرگ‌تری که به این تجارب زیستی نویسنده پرداخته است.
در سال ۲۰۰۰، ارنو، به چهره شناخته‌شده‌تری در سپهر ادبی جهان تبدیل می‌شود. رمان اتفاق می‌افتد او، در ده‌ها کشور منتشر شده و واکنش‌های متفاوتی را به خود می‌بیند. این رمان در ادامه، پاک‌شده تعریف می‌شود با این تفاوت که نویسنده که در پاک‌شده، خاطرات سقط جنین خود در دهه ۶۰ میلادی را به تصویر کشیده، در این رمان، یک داستان موازی با خود را تعریف کرده و در این میان، آن‌چه از اهمیت بسزایی برخوردار بود، آسیب‌شناسی‌های رفتاری و اجتماعی بود که ارنو، در قالب کاراکترهای داستانی‌اش، از سیاست‌های فرانسه دهه ۶۰، طبقه کارگر آن دوره و البته جنس مردسالارانه آن فضا ارائه می‌دهد.
با انتشار این رمان بود که ارنو، به نویسنده‌ای در راستای جامعه‌شناسی مدنی تبدیل می‌شود. علی‌الخصوص اینکه وی فصول مختلف رمان خود را با تصاویری حقیقی و واقعی از فرانسه دهه ۶۰ به مخاطب ارائه می‌داد. مخاطبانی که در همان سال، به او لقب نویسنده حقیقت دادند.
با انتشار رمان اتفاق می‌افتد بود که ارنو، به نویسنده‌ای در راستای جامعه‌شناسی مدنی تبدیل می‌شود. علی‌الخصوص اینکه وی فصول مختلف رمان خود را با تصاویری حقیقی و واقعی از فرانسه دهه ۶۰ به مخاطب ارائه می‌داد. مخاطبانی که در همان سال، به او لقب نویسنده حقیقت دادند.
در راستای بیان جامعه‌شناختی ارنو بود که وی در سال ۲۰۰۸، دیگر برگ برنده کارنامه ادبی خود را رو می‌کند؛ رمان سال‌ها، تجربه‌ای جدید برای ارنو محسوب می‌شود چرا که وی در این کتاب، به یک آسیب‌شناسی جمعی از فرانسه متجدد رسید. ارنو در این کتاب، تصاویری از ۶۵ سال زندگی خود را منتشر کرد که در قالب هر عکس، نقبی هم به سیاست‌های دولت مرکزی و تاثیراتی که این دولت در شکل‌گیری آن فضا داشت، می‌زد. ابتکاری جالب‌توجه که با بیانی گیرا و نثری دلنشین، فصل دیگری از حیات این نویسنده حرفه‌ای را رقم زد و دگردیسی معناداری در کارنامه او محسوب می‌شود. این کتاب که یکی از پرفروش‌ترین آثار نویسنده است، توانست جوایزی چون فرانسوا موریاک و مارگریت دوراس را برای او به ارمغان بیاورد.
این قالب نوشتاری البته منتقدانی نیز داشت. برخی از منتقدان ارنو معتقد بودند که نوشتن صرف از سختی‌ها و زمختی‌های زندگی، برگ برنده‌ای برای یک نویسنده به حساب نمی‌آید و اینکه نویسنده‌ای از این طریق، به شهرتی فراگیر برسد، اتفاق عجیبی نیست چرا که هر کسی با نگارش سختی‌های زندگی خود می‌تواند موجی از عواطف انسانی را به خود جلب کند.
البته که این شکل انتقاد، چندان مورد توجه قرار نگرفت. قدرت ترسیم‌گری ارنو از فضاهای بکری که تا آن زمان چندان برای مخاطب ملموس نبود و البته بهره‌مندی از نثری قدرتمند و شیوا که مخاطب را پیگیر مطالعه آن می‌کرد، سبب شد تا مخاطبان این نویسنده نوظهور فرانسوی، بیشتر شوند.
ارنو در سال ۲۰۱۱، به سراغ تجربه‌ای دیگر می‌رود و در کتاب دختر دیگر، نامه‌هایی که وی در تمام دوران‌ها به خواهر خود که در ۶ سالگی درگذشته است، منتشر می‌کند. این نامه‌ها فارغ از تم بیوگرافی، نوعی شناخت را به مخاطب، از فرانسه کارگری دهه‌های مختلف و جنس سیال احساسی که یک خواهر در نبود یک پشتیبان دارد، ارائه می‌دهد. یکی از احساسی‌ترین نوشته‌های ارنو که نشان داد وی در ۷۶ سالگی نیز هم‌چنان غافلگیری‌های فراوانی برای مخاطبان خود دارد. کتابی درباره خواهر آنی که در ۶ سالگی بر اثر دیفتری درگذشته است و آنی با وجودی که هرگز وی را ندیده است، او را مامنی برای بیان احساسات و شرایط خود می‌بیند.
آخرین کتابی که از این نویسنده منتشر شده، رمان گم شدن است که وی چند ماه پیش به بازار عرضه کرد. کتابی که اطلاعات چندانی از آن در دست نیست اما قدرمسلم کتابی بوده که کمیته شش‌نفره نوبل ادبیات را مجاب به انتخاب وی به عنوان برگزیده این جایزه در سال ۲۰۲۲ کرده است. کتابی که مطمئنا حاوی تجارب زیستی جدیدی است که نویسنده، در راستای ابتکارهای خود، به مخاطب ارائه می‌دهد.
کتاب‌های ارنو برای نسل‌های بعدی که شناخت چندانی از زندگی کارگری در فرانسه ندارد، قطعا تکان‌دهنده‌تر خواهد بود.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: ادبیات آنی ارنو ادبیات ادبیات آنی ارنو ادبیات مخاطب ارائه تبدیل می شود ارائه می دهد نویسنده ای پاک شده دهه ۶۰
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۴۱۰۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پل آستر درگذشت
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، پل آستر نویسنده مشهوری که ۳۴ عنوان کتاب در کارنامه دارد و تقریبا بیشترشان به فارسی ترجمه و منتشر شده‌اند، بر اثر ابتلا به سرطان در ۷۷ سالگی از دنیا رفت.
وی علاوه بر کتاب‌هایی چون «سه گانه نیویورک»، فیلمنامه نویس «دود» وین وانگ و کارگردان فیلم «لولو روی پل» بود.
آستر با انتشار اولین کتابش با عنوان «اختراع انزوا» با تحسین منتقدان روبه رو شد.
جایگاه او به عنوان یکی از برجسته‌ترین نویسندگان آمریکایی با مجموعه‌ای از سه داستان مرتبط با هم که به عنوان «سه‌گانه نیویورک» منتشر شد، تثبیت شد. این ۳ کتاب شامل «شهر شیشه ای» (۱۹۸۵)، «ارواح» (۱۹۸۶) و «اتاق قفل شده» (۱۹۸۶) هستند. کتاب‌های سه‌گانه برای پرداختن به پرسش‌های اگزیستانسیال، با موضوع رمان پلیسی بازی می‌کنند.
جویس کارول اوتس، رمان‌نویس، در سال ۲۰۱۰ نوشت، آستر برای «داستان‌های پست مدرنیستی بسیار شیک و معمایی‌اش که در آن راوی‌ها بندرت قابل اعتماد هستند و بستر داستان دایم در حال تغییر است، شناخته شد».
داستان های او اغلب با مضامین تصادف، شانس و سرنوشت بازی می کنند. بسیاری از قهرمانان او خود نویسنده هستند و مجموعه آثار او خودارجاعی است و شخصیت‌هایی از رمان‌های اولیه دوباره در رمان‌های بعدی ظاهر می‌شوند.
منتقد مایکل دیردا درباره آثار آستر می‌نویسد: از زمان «شهر شیشه‌ای»، اولین جلد از سه‌گانه‌اش در نیویورک، آستر سبکی شفاف و اعترافی را به کمال رساند، سپس از آن برای نشان دادن قهرمانان سرگردان در دنیایی به ظاهر آشنا استفاده کرد که به تدریج با تهدیدهای مبهم و توهم احتمالی، مملو از ناراحتی فزاینده می‌شوند.
آستر خالق ۱۸ رمان بود که از این میان چندین عنوان به فیلم تبدیل شده اند که «موسیقی شانس» از آن جمله است.
او بعدها خودش فیلمنامه‌هایی نوشت که با فیلمنامه «دود» (۱۹۹۵) با بازی هاروی کایتل، ویلیام هرت و جیانکارلو اسپوزیتو شروع شد. وی با این فیلمنامه جایزه معتبر ایندپندنت اسپرایت را برای بهترین فیلمنامه اول کسب کرد.
همکاری او با وانگ ادامه پیدا کرد و این دو به طور مشترک دنباله‌ای به نام «آبی در چهره» را کارگردانی کردند که دوباره کایتل و اسپوزیتو به همراه لو رید، میرا سوروینو و مدونا در آن بازی کردند. آستر در نوشتن فیلمنامه «مرکز جهان» اثر وانگ نیز نقش دارد.
سال ۱۹۹۸، آستر همراه کایتل، سوروینو و ریچارد ادسون فیلمنامه «لولو روی پل» را نوشت و کارگردانی کرد. او سال ۲۰۰۷ در فیلم «زندگی درونی مارتین فراست» با بازی دیوید تیولیس، ایرنه جاکوب و مایکل ایمپریولی بار دیگر همین وظیفه را انجام داد.
رمان «۴۳۲۱» آستر در سال ۲۰۱۷ در فهرست نهایی جایزه من بوکر قرار گرفت.
کد خبر 6093756
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان